مقاله بررسی پتانسیل استفاده از کاروتنوئیدهای میکروبی در صنایع عذ
مقاله بررسی پتانسیل استفاده از کاروتنوئیدهای میکروبی در صنایع عذایی به عنوان جایگزینی برای رنگدانه های شیمیایی pdf دارای 11 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی پتانسیل استفاده از کاروتنوئیدهای میکروبی در صنایع عذایی به عنوان جایگزینی برای رنگدانه های شیمیایی pdf کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی پتانسیل استفاده از کاروتنوئیدهای میکروبی در صنایع عذایی به عنوان جایگزینی برای رنگدانه های شیمیایی pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی پتانسیل استفاده از کاروتنوئیدهای میکروبی در صنایع عذایی به عنوان جایگزینی برای رنگدانه های شیمیایی pdf :
سال انتشار: 1393
محل انتشار: اولین همایش ملی میان وعده های غذایی
تعداد صفحات: 11
چکیده:
در سال های اخیر اثبات برخی اثرات سمی و مضر رنگدانه های سنتتیک در طی مطالعات متعدد سبب ایجاد و اجرای قوانین بسیار سختی در زمینه استفاده از این رنگدانه ها در صنایع غذایی در سطح بین المللی گردیده است. از جمله اثرات زیان آور رنگدانه های شیمیایی می توان به اثرات سرطانزای آنها اشاره نمود که سبب افزایش علاقه مصرف کنندگان به استفاده از رنگدانه های طبیعی گردیده است. از جمله مهمترین رنگدانه های خوراکی، می توان به کاروتنوئیدها اشاره نمود. بیش از 750 نوع کاروتنوئید مختلف در طبیعت مورد شناسایی قرار گرفته است که منابع عمده انها گیاهان عالی و تک سلولی باکتری ها، قارچ ها و مخمرها می باشند. از بین تمامی کاروتنوئیدهای موجود در طبیعت تعداد کمی از آنها به شکل تجاری تولید و مورد استفاده قرار می گیرند که عبارتند از بتاکاروتن، لیکوپن ، آستاگزانتین، کانتاگزانتین و لوتئین. برخی از این رنگ دانه ها، کاربرد بسیار گسترده ای در صنایع غذایی دارند. در میان منابع میکروبی تولید کننده کاروتنوئیدها علاوه بر جلبک هایی همچون گونه های Dunaliella، یوباکتری ها و مخمرهای متعلق به بازیدیومیست ها گونه های مورد علاقه محققین در زمینه تولید کاروتنوئیدها می باشند. آستاگزانتین یکی از مهمترین و با ارزش ترین کتوکاروتنوئیدهای تولید میکروارگانیسم هایی همچون ریزجلبک آب شیرین Haematococcus pluvialis، Brevibacterium، Mycobacterium lacticola، Agrobacterium auratium، Xanthophyllomyces dendrorhous می باشد. کانتاگزانتین یک دی کتوکاروتنوئید (, -carotene-4,4′-dione) می باشد اما بر خلاف آستانگزانتین دلایلی همچون تولید اندک کانتاگزانتین (در Brevibacterium KY-4313) و یا سرعت رشد بسیار پایین (در ریزجلبک Dictyococcus cinnabarinus)، همگی سبب شده اند تا میزان تولد این رنگدانه از طریق شیوه های بیوتکنولوژیکی پایین بوده و همچنان تولید نوع مصنوعی آن غالب باشد. البته در سال های اخیر مطالعات فراوانی در این زمینه (با استفاده از باکتری ها) در کشور عزیزمان ایران صورت گرفته است. قارچ های جنس Phycomyces و Blakeslea دارای پتانسیل تولید لیکوپن می باشند. بتاکاروتن در بین میکروارگانیسم ها عمدتا در قارچ هایی همچون Mucor و Phycomyces تولید می شود. تولید تجاری این رنگدانه با استفاده از گونه Blakesea trispora انجام می شود (با نرخ تولید حدود 4 تا 5 گرم در هر لیتر). بهترین موجود تولیدکننده بتاکاروتن جلبک Dunaliella می باشد. مهمترین گونه های این جنس در زمینه تولید بتاکاروتن، D. salina و D. bardawil می باشند. امروزه تولید کاروتنوئیدهای مذکور از طریق منابع میکروبی در دنیا به شکل تجاری انجام شده و سود بسیاری را عاید کشهای تولید کننده می نماید و این در حالی است که ایران همچنان به عنوان یکی از وارد کنندگان این محصولات چشم به تولیدات دیگر کشورها دوخته است. با توجه به نیاز روزافزون صنعت غذا در ایران به چنین رنگدانه هایی جهت گیری مطالعات کاربردی در این زمینه شاید بتواند جرقه ای در راه شروع فرایند تولید میکروبی کاروتنوئیدها در کشورمان باشد.
کلمات کلیدی:
